Εννεατηρική γιορτή των Δελφών (γινόταν κάθε οκτώ χρόνια), σε ανάμνηση της νίκης του Απόλλωνα κατά του Πύθωνα. Η γιορτή γινόταν στις 23 του μήνα Ιλαίου.

Κατά τη διάρκεια της γιορτής γινόταν δραματική αναπαράσταση της εξόντωσης του Πύθωνα από τον Απόλλωνα.

Ένα παιδί αμφιθαλές, (ζούσαν και οι δύο γονείς του) αριστοκρατικής καταγωγής υποδυόταν τον Απόλλωνα. Το παιδί συνόδευαν τα μέλη των Λαβυαδών που κρατούσαν αναμμένες δάδες. Όταν έφθαναν έξω από το ομοίωμα της σπηλιάς του Πύθωνα, το παιδί τόξευε τον Πύθωνα και έκαιγαν τη φωλιά του.

Στη συνέχεια το παιδί και οι μετέχοντες στη γιορτή πήγαιναν στα Τέμπη για να εξαγνιστούν από το φόνο, όπως είχε κάνει κι ο Απόλλωνας.

Στα Τέμπη θυσίαζαν στο βωμό του θεού και το παιδί που παρίστανε το θεό παρέμενε εκεί για οκτώ χρόνια, ως υπηρέτης του θεού.

Μετά τις τελετές έφτιαχναν στεφάνια από την ιερή δάφνη του Απόλλωνα και η πομπή επέστρεφε στους Δελφούς, από τον ίδιο δρόμο που είχε περάσει κι ο θεός. Επικεφαλής της πομπής ήταν το παιδί της προηγούμενης γιορτής.

Κατά τη διάρκεια της επιστροφής, που ονομαζόταν δαφνηφορία, οι δαφνηφόροι τραγουδούσαν παιάνες στο θεό.

Στη συνέχεια ακολουθούσαν αγώνες κιθάρας και αυλού.