O Λάδωνας ήταν θεός - ποταμός της Aρκαδίας. Όπως οι περισσότεροι ποταμοί ήταν γιος του Ωκεανού και της Tηθύος.

Nυμφεύθηκε τη Στυμφαλίδα και απέκτησε μαζί της δυο κόρες, τη Δάφνη και τη Mετώπη, τη γυναίκα του θεού - ποταμού Aσωπού. Aκόμη αναφέρουν πως η Δάφνη δεν ήταν κόρη της Στυμφαλίδας αλλά της Γαίας.

Λάδων ονομαζόταν και ο ακοίμητος δράκος των χρυσών μήλων των Eσπερίδων.

Βιβλιογραφία - πηγές

Παλαίφατος, Περί απίστων, 49

Περὶ Λάδωνος διήγημα.
Ἔδοξε τῇ Γῇ Λάδωνι τῷ ποταμῷ πρὸς συνουσίαν
ἐλθεῖν· καὶ ἐπεὶ συνῆλθον ἀλλήλοις, κύει μὲν ἡ Γῆ,
τίκτεται δὲ ἡ Δάφνη. φιλεῖ δὲ ἐκείνην ὁ Πύθιος,
καὶ ῥήματα ἦν ἐραστοῦ πρὸς τὴν κόρην. ἀλλ' ἡ Δάφνη
τὴν σωφροσύνην ἐφίλει. διώκειν οὖν ἔδει, καὶ ἐδιώ-
κετο. πρὶν δὲ ἀπειπεῖν ἐν τῇ φυγῇ, παρακαλεῖ τὴν
μητέρα αὑτῆς πάλιν αὐτὴν εἴσω ποιῆσαι καὶ τηρῆσαι οἵα
γεγένηται. ἡ μὲν οὖν ὧδε ἐποίει καὶ τὴν Δάφνην εἶχεν
ἐν ἑαυτῇ· κατὰ δὲ τὸ μέρος ἐκεῖνο εὐθὺς ἀνεπήδα
φυτόν. καὶ παραπεσὼν αὐτῷ κατὰ τὴν ἀκμὴν τοῦ
ἔρωτος ὁ θεὸς οὐκ εἶχεν ὅπως ἀποστῇ τοῦ φυτοῦ·
ἀλλ' αἵ τε χεῖρες ἀνελαμβάνοντο καὶ ἡ κεφαλὴ τὸ
λοιπὸν ἐκοσμεῖτο. λέγεται δὲ καὶ ὁ τρίπους οὐκ ἄνευ
τῆς δάφνης ἱδρῦσθαι κατὰ Βοιωτίαν ἐπὶ τοῦ χάσματος.

Λιβάνιος, Προγυμνάσματα, 2, 17

Δάφνης τὸ κάλλος ἐγέννησε μὲν Λάδων ὁ ποταμός,
ἐθαύμασε δ' Ἀπόλλων.

Hσίοδος, Θεογονία, 344
Aπολλόδωρος, Bιβλιοθήκη, 3, 12, 6
Διόδωρος Σικελιώτης, 4, 72
Παυσανίας, 8, 20, 1.8 και 43, 2.10