Τόποι λατρείας - Ιερόν, Βωμός, Ναός

Ιερόν ήταν ο τόπος που είχε μετατραπεί σε χώρο λατρείας και ήταν οριοθετημένος γι' αυτό ονομαζόταν και τέμενος. Τα όρια σημαίνονταν από κάποιο σύνορο (όρος) ή με ένα συνεχόμενο τοίχο (περίβολος).
Τα ιερά περιλάμβαναν ένα ιερό δάσος, μια πηγή, μια σπηλιά...

Ένα τέμενος μπορούσε να περιλαμβάνει χώρους λατρείας διαφορετικών θεών ή να ανήκει σε μία μόνο θεότητα.

Ο βωμός ήταν βασικό στοιχείο σε κάθε λατρεία. Βρισκόταν στο τέμενος αλλά όχι μέσα στο ναό. Στο βωμό γινόταν η θυσία. Ο βωμός ήταν συνήθως λίθινη κατασκευή πάνω στην οποία βρισκόταν η εστία όπου άναβαν τη φωτιά κι έψηναν το κρέας των ζώων που είχαν θυσιαστεί. Μερικές φορές ο βωμός ήταν αποτέλεσμα συσσώρευσης στάχτης και οστών που απόμεναν μετά τις θυσίες και γίνονταν ένας σωρός ή ήταν σωρός από πέτρες.
Όσοι συμμετείχαν στις θυσίες σχημάτιζαν έναν κύκλο ή ημικύκλιο γύρω από το βωμό ενώ ο θυσιαστής ήταν στραμμένος προς την ανατολή.
Όταν υπήρχε ναός, ο βωμός βρισκόταν μπροστά στην πρόσοψή του.

Ο ναός έμενε κλειστός τον περισσότερο χρόνο και σπάνια εισέρχοταν κάποιος μέσα. Στο ναό φυλασσόταν το λατρευτικό άγαλμα και άλλα αντικείμενα που ανήκαν στη θεότητα και της είχαν αφιερωθεί ως προσφορές.

Ναοί κτίζονταν επίσης με σκοπό να στεγάσουν έναν ιερό χώρο και τη λατρεία που λάμβανε χώρα σε αυτόν (όπως για παράδειγμα ο ναός του Πύθιου Απόλλωνα).