Σπονδές




Oι σπονδές συνδέονταν κυρίως με τις αιματηρές θυσίες, υπήρχαν όμως και αυθύπαρκτες.

Οι σπονδές συνόδευαν επίσης και ιεροτελεστίες της καθημερινής ζωής. Καθημερινά γίνονταν σπονδές το πρωινό και το δειλινό (Ησίοδος), πριν την κατάκλιση (Όμηρος), πριν τα γεύματ κτλ.

Τις πιο πολλές φορές γίνονταν σπονδές νερωμένου κρασιού, άκρατου οίνου, γάλακτος ή μείγματος κρασιού, νερού και μελιού.

Στις σπονδές, από ένα ρηχό κύπελλο με κρασί ή άλλο υγρό, έχυναν στο έδαφος ή στο βωμό την ποσότητα που αναλογούσε στους θεούς, ενώ παράλληλα προφερόταν μια προσευχή και το υπόλοιπο το έπιναν ο ένας μετά τον άλλο οι συμμετέχοντες.

Δεν ήταν πάντα απαραίτητη η κατανάλωση του υγρού των σπονδών. Η σπονδή του όρκου δεν άφηνε κανένα υγρό στη φιάλη (επίπεδο κύπελλο χωρίς βάση που το χρησιμοποιούσαν στις σπονδές), ενώ στο τέλος της σπονδής του όρκου έσπαζαν τη φιάλη στο έδαφος.

Η λέξη στον πληθυντικό (σπονδαί) υποδήλωνε τη συμμαχία.